Vitreomaküler Traksiyon Sendromu

Vitreomaküler traksiyon sendromu (VMT), gözün arka kısmındaki vitreus jelin makulaya yapışık kalması ve çekme kuvveti uygulaması sonucunda ortaya çıkan bir durumdur. Bu durum, makula bölgesinde deformasyona ve görme bozukluklarına neden olabilir. 

VMT neden oluşur?

VMT, genellikle yaşa bağlı olarak vitreus jelin kollapsı ve gözden ayrılma sürecinin tamamlanmaması sonucu gelişir. Yaş ilerledikçe vitreus jelinde likefaksiyon ve interfaksiyon gelişir ve yapışık olduğu retinadan ayrılmaya başlar. Ayrılma öncelikle makula bölgesinde olur ve insanların ¾’ünde normal ayrılma olur. Geriye kalan ¼’ünde anormal vitreus ayrılması olur ve vitreus makulaya yapışık kalır ve bu hastaların bir kısmında da VMT gelişebilir. Ayrıca Göze alınan travmalar veya göz içi ameliyatları özellikle katarakt cerrahisi sonrasında vitreus ayrılmasının hızlanması VMT riskini artırır. Diabet hastalarında görülen retinopati, vitreusun yapısını değiştirerek VMT’ye neden olabilir.

VMT semptomları nelerdir?

Görme bozuklukları en sık görülen semptomdur. Görme keskinliğinin azalması şeklinde olduğu gibi, merkezde bulanıklık, gri ya da karanlık alan şeklinse santral skotom, düz çizgilerde çarpıklık, dalgalı görme gibi şikayetler olabilir. 

Tanı

Hastaların görme keskinlikleri azalır ve refraktif düzelme ile arttırılamaz. Göz dibi muayenesinde makuladaki değişiklik direkt görülür. Optik koherens tomografi (OKT) ile VMT objektif olarak ortaya konur. OKT, VMT'nin teşhisinde en yaygın ve etkili yöntemdir. Retina katmanlarını detaylı bir şekilde görüntüler ve vitreus jelinin makulaya uyguladığı çekme kuvvetini gösterir.

Şekil: Makulada VMT’nin görünümü.

Tedavi

1. Gözlem: VMT’nin fokal olduğu, yani vitreusun makula ile olan bağlantısının 1500 mikronun altında olduğu hastalarda takip yeterli olabilir. Bu hastaların bir kısmında vitreus zamanla makuladan kendiliğinden ayrılabilmektedir.  

2. Enzimatik Vitrektomi: Rekombinant teknikler ile üretilen mikroplazmin kullanımını temel alan uygulamalardır. Ocriplasmin en iyi bilinenidir. Bu proteinler vitreus jelin makuladan ayrılmasını teşvik edebilir. Ocriplazmin ile VMT ve küçük makula delikleri tedavisi yapılmış ve bir kısım hastada iyi sonuç alınsa da yüksek maliyeti, vitreusta uçuşmalar, şiddetli ağrı, görme kaybı, renk algısının bozulması gibi yan etkiler nedeniyle kullanımı sınırlanmıştır.

3. Pars Plana Vitrektomi: VMT’nin en iyi bilinen başarılı tedavisi vitrektomidir. Vitreus jeli çıkarılarak makula üzerindeki traksiyon ortadan kaldırılır.