Hipertansiyon

Kan basıncının sistolik 120-139 mmHg ya da diastolik 80-89 mmHg olması prehipertansiyon; sistolik 140-159 mmHg ya da diastolik 90-99 mmHg evre1 hipertansiyon; sistolik 160 mmHg ve üzeri ya da diastolik 100 mmHg evre 2 hipertansiyon olarak sınıflandırılmıştır 

Sistemik hipertansiyon tüm organları etkilemekle birlikte ana hedef organları kalp, böbrek ve gözdür. 

Gözde retina, koroid ve optik sinirde hipertansiyona bağlı değişiklikler gelişir. 

Kan basıncının akut ciddi yükselmesi ya da kronik seyri farklı klinik bulgulara sebep olabilir. Özellikle genç hastalarda akut yükselmeler koroid tabakasını etkileyebildiği gibi malign hipertansiyon görme sinirlerinde iki taraflı şişmeye ve papil stazına  ani görme kaybı neden olabilir. Bilateral disk ödemi olan bu hastalarda derhal antihipertansif tedaviye başlanmalıdır, zira bilateral disk ödemi ile ölüm arasında güçlü korelasyon vardır. 

Kronik hipertansiyonun erken evrelerinde retina arteriol damarlarında daralma ilk bulgu iken zamanla damar duvarında oluşan hyalinizasyon ve hipertrofi damar duvarının sertleşmesine arteriyoskleroz gelişmesine neden olur. Gelişen arteriyoskleroz arter ve çaprazlaşma bölgelerinde venöz dönüşü bozar ve venöz tıkanıklıklara zemin oluşturur. Daha kronik olgularda arteriolün endotel tabakası da etkilenerek retinada ödem, kanama, sert eksuda denilen değişikliklerin gelişmesine neden olur. Bu aşamada görme sinirinin de beslenmesi bozularak görme sinirinde ödem gelişebilir.

Hipertansif hastalarda göz dibi muayenesi, özellikle optik sinirin durumu tedaviyi yönlendirmek için önem arzeder.